Gerçekleşmeyen son dilekler

Eserlerinin yok edilmesini isteyen ama bu arzuları görmezden gelinen yazarlara kısa bir bakış

George Orwell ve Franz Kafka'nın da aralarında olduğu kimi yazarların son arzusu, eserlerinin onlar öldükten sonra yok edilmesiydi. Ancak bu istekleri gerçekleşmedi.

1924'te ölen Franz Kafka; Dava, Şato ve Amerika gibi bitmemiş eserleri için, edebi vasisi Max Brod'dan, muhtemelen dünyada bunu yapacak son kişi olduğunu bilerek, onları yok etmesini istemişti.

George Orwell ise Bir Din Adamının Kızı adlı romanıyla ilgili pişmanlık duyuyordu. DJ Taylor, Orwell biyografisinde yazarın “bunu 'saçmalık' olarak tanımladığını ve yaşamı boyunca yeniden basılmasına asla izin vermeyeceğini” yazar. Ancak eser, Orwell'in 1950'deki ölümünün ardından yeniden basıldı.

Bu eserlere bir diğer örnek ise Vladimir Nabokov'un 1977'deki ölümünden 32 yıl sonra oğlunun izniyle 2009'da yayımlanan bitmemiş romanı Laura'nın Orijinali.

Philip Larkin'in şiirleri ve mektupları ise başka bir muamma. Larkin, sevgilisi Monica Jones'tan ve aralarında bir gönül ilişkisinin de bulunduğu sekreteri Betty Mackereth'ten ölümünden sonra günlüklerinin yok edilmesini istedi. 1985'te öldüğünde, Betty Mackereth yazarın günlüklerini sayfa sayfa parçalayıp yaktı ancak kimi tamamlanmamış eserlerin ve kişisel evrakların ne olacağına dair kararı edebiyat otoritelerine bıraktı. Larkin ölmeden önce, biyografisini yazan Andrew Motion'a, "Kimsenin görmesini istemediğim her şeyi bir ateşe vereceğim," demişti. Fakat bu arzusu gerçekleşmedi ve ölümünden sonra şiirleri ve mektupları yayımlandı.