4 Tem 20222 dakikada okunur

Ya kocaman bir bezelye tanesiysek?

Nagihan Kahraman, Vanesa Martínez'in yazdığı, illüstrasyonlarını ise Viv Campbell'ın yaptığı Minicik Miyim? üzerine yazdı: "Herkesin biricik olduğunu, hepimizin ayrı ayrı özellikleri ile güzel ve önemli olduğunu etkileyici şekilde anlatıyor kitap. Bu yönüyle minik okurlarda öz güven gelişimine yardımcı olacak bir nitelik taşıyor."

Bazen gözümüze her şey çok büyük gelir. Sanki biz çok küçüğüz de geriye kalan varlıklar bütün evrelerini tamamlamış, bizden kat kat üstünmüş gibi. Ağaçlar, kitaplar, gökyüzü ve bizim dışımızdaki bir sürü insan... Bizde olmayıp da onlarda olan ne olabilir? Her şeyi görmek, bilmek? Peki ya hayal etmek? İşte tam da bu sorulara cevap arayan bir kitap çıktı geçtiğimiz günlerde Timaş Çocuk'tan: Minicik Miyim? Metinlerini Vanesa Martínez'in yazdığı, illüstrasyonlarını ise Viv Campbell'ın yaptığı bir çocuk kitabı bu. Genel olarak altı ay ve beş yaş arası çocuklara hitap ediyor ve İspanya Algar Çocuk Kitapları Ödülü'ne layık görülmüş. Künyesinde dikkat çeken başka bir nokta da kitabın çevirmeni ve editörünün aynı kişi, Sevde Tuba Okçu olması. Üzerinde özenle çalışıldığı çevirisiyle birlikte kapak tasarımından ve sayfa düzeninden de belli oluyor. Özellikle minik okurlar için oldukça önemli bir şey bu.

Kitabın kahramanı kendini bezelye kadar küçücük hisseden bir kız çocuğu. Etrafında gördüğü, keşfettiği her şey kendisinden çok büyük ve bu durum onu çok üzüyor. Öğrenme ve büyüme telaşında olan bu kızın aklındaki sorular üzerinden şuna ulaşılmaya çalışılıyor: Büyük ne kadar büyük, küçük ne kadar küçüktür? Hayatta büyük ve küçük sandığımız şeyler durumlara ve kişilere göre değişebilir. Tıpkı zaman algımızın değişkenliği gibi çevremizdeki varlıklar da bizim onları ne şekilde algıladığımıza göre farklılaşabilir. Minicik Miyim?'de de bu konuya odaklanılıyor. Bir arkadaşına rastlıyor örneğin bu kız çocuğu. O da kendisi gibi bir çocuk olmasına rağmen her sabah çöpleri geri dönüşüme ayırmakla geçiriyor vaktini. Her gün bu kadar uğraştırıcı bir şey yapmak çok yorucu elbette karakterimize göre ama o artık çocuğun meşgalesi ve hayatta kendine bir amaç sağlıyor belli ki. Okula giderken karşılaştığı bu arkadaşından sonra gün boyunca karşılaştığı ve yaptıkları işlerden dolayı "büyük" olarak nitelendirdiği insanları anlatıyor bizlere. Hepsini tek tek inceliyor; çünkü hepsinin farklı erdemleri var onları büyük kılan. Kendi ayakları üzerinde durma, hayata olumlu bakıp çocukları güldürme ve mutlu etme ya da yardıma ihtiyacı olan insanları fark edip onların yanında yer alma, değinilen alt konulardan bazıları. Bunlar bizi asıl "büyük" yapan şeyler aslında. Cüssemizin kocaman olmasından daha mühim bu özelliklerimiz. Sevginin, empati yapmanın bizi yücelttiğini okuyoruz böylece satır aralarında. Korktuğunda çocuğuna sarılan bir anne, çocuğunun gözünde tüm canavarları yok edebilir örneğin. Bu açıdan sadece bir çocuk kitabı olarak değerlendirilmeyecek kadar ince ve önemli mesajlara sahip.

Herkesin biricik olduğunu, hepimizin ayrı ayrı özellikleri ile güzel ve önemli olduğunu etkileyici şekilde anlatıyor kitap. Bu yönüyle minik okurlarda öz güven gelişimine yardımcı olacak bir nitelik taşıyor. "Bireysel farklılıklarımızla varız ve bir bütünüz. Hepimiz bu farklılıklarımızla değerliyiz." mesajı veriyor ve minik okurlara bunu kazandırmayı hedefliyor yazar. Ayrıca renkleri ve gerçek anlamda büyük/küçük ayrımını fark ettirecek çizimleri ile de dikkat çekiyor kitap. İçeriğinin haricinde okuma alışkanlığını güçlendirmeye yönelik önemli bir kriter bu da. Çocukların empati ve öz güven kazanması için oldukça önemli bir kaynak olmuş Minicik Miyim?. Okurlar için buraya kitabın en güzel cümlelerinden birini ekliyorum: